کد مطلب: ۵۶۷۳۷۴

تاثیرات مخرب فضای مجازی روی کودکان

پذیرفتن این نکته که در زندگی امروزی، تکنولوژی فرد سوم هر رابطه‌ای است باعث می‌شود به دنبال راهکار‌هایی برای مواجه شدن با این موضوع و مدیریتش باشیم. این که گاهی تلویزیون و گاهی تلفن همراه و تبلت نفرسوم ارتباط ما با فرزندمان می‌شود نشان دهنده این است که مسلما باید منتظر شکایت‌ها و درخواست‌های غیر معقولانه کودک یا نوجوانمان باشیم. والدین باید بتوانند با بیان درست و کشیدن فرزند به پای میز مذاکره با خواسته هایش روبه رو شوند. متاسفانه این روز‌ها اشتباه‌ترین روش به رایج‌ترین روش تبدیل شده است.

به گزارش مجله خبری نگار، اگر فرزند شما هم با این بهانه که تمام همسالان من در مدرسه یا کلاس زبان تبلت و تلفن همراه دارند از شما این ابزار‌ها را طلب مییکند و به عبارتی با تکرار خواسته اش کلافه تان می‌کند بهتر است حتما فرصتی را برای حرف زدن با او کنار بگذارید. خیلی از پدر و مادر‌ها تصور می‌کنند، چون فرزندشان بچه است پس نمی‌شود او را با صحبت کردن قانع کرد در حالی که اولین کار در گروی مطالبات این چنینی کودکان، صحبت کردن و توضیح قوانین خانه است.

سعی کنید با آرامش و منطق به فرزندتان توضیح دهید که هر خانه‌ای قانون مخصوص خود را دارد و این که دوستش در مدرسه تبلت دارد پس او هم باید داشته باشد دلیل محکمی برای خواسته اش نیست. حتما برای این موضوع با همسرتان قانونی وضع کنید و آن را به فرزندتان توضیح بدهید که مثلا تا این سن و یا تا این شرایط نمی‌تواند صاحب تلفن همراه یا تبلت باشد.

بسیاری از پدر و مادر‌هایی که با چندبار اصرار فرزندشان این ابزار‌ها را برای آن‌ها فراهم می‌کنند توجیه شان این است که “اگر این کار را نمی‌کردیم بچه عقده‌ای می‌شد. ”

سوال من این است دقیقا منظورتان از عقده چیست؟ اگر از بین رفتن اعتماد به نفس و سرخوردگی منظور است باید بگویم” کودکی که با داشتن یا نداشتن یک وسیله الکترونیکی اعتماد به نفسش از بین برود حتما نقصی در روش تربیتی اش وجود دارد. ”

شما باید تلاش کنید فرزندتان اعتماد به نفس و ارزش‌های فردی را در چیز‌های دیگری ببیند نه این که از همین ابتدای راه، با چشم و هم چشمی و به رخ کشیدن وسایلش اعتماد به نفس پیدا کند. پذیرفتن فوری و تهیه موبایل و تبلت در سنین پایین برای فرزند نه تنها باعث می‌شود که دیگر نتوانید به او نه بگویید بلکه پایه راه افتادن همین چشم و هم‌چشمی‌ها خواهد شد.

بعضی از والدین با قهر و خشونت کودک مواجه می‌شوند و تصور می‌کنند دیگر کاری از دست شان ساخته نیست مگر این که به خواسته اش پاسخ بدهند وگرنه این ماجرای قهر و خشونت و به اصطلاح عقده اش ادامه می‌یابد. اما باید گفت با این کار کودک تان یاد می‌گیرد بعد از این برای هر مطالبه‌ای یک نمود بیرونی پیدا کند و دلیلش این باشد “چون فلانی این کار را کرد من هم می‌خواهم” و اگر نتیجه نگرفت راه دیگرش این باشد که گریه و زاری راه بیندازد و قهر کند.

تاثیرات مخرب فضای مجازی روی کودکانآسیب‌های فراوان تکنولوژی برای کودک 

این روز‌ها فیلم‌ها و بازی‌های کامپیوتری پر شده اند از اقدام و عمل. در حالی که کار روان‌شناس‌ها مدت هاست آموزش حرف زدن درباره مسئله است. ما در تلاشیم بگوییم برای هر اتفاق بیرونی باید نشست و صحبت کرد و به یک تصمیم گیری رسید در حالی که در این فیلم‌ها و بازی‌ها تا یک نفر باعث خشم دیگری می‌شود با شمشیر و مشت و لگد روبه رو می‌شود. کودک مدام در مواجهه با اقدام عملی است. حالا این کودک اگر در مدرسه هم با دوستش دعوایش شود اولین راهکار ذهنی اش درگیری و مشت است.. از طرفی زمانی که می‌تواند صرف یادگیری‌های مختلف بشود مدام پای تبلت و چت و بازی می‌گذرد. افزایش وزنی که در اثر یک جا نشستن کودک رخ می‌دهد هم غیر قابل انکار است. ضعف بدنی هم یکی دیگر از عواقب این سرگرمی‌ها و تکنولوژی‌های زودتر از موعد برای کودکان است.. قرار گرفتن در فضای اینترنت و کشف مسائلی که ذهن کودک را به هم می‌ریزد و منشاء سوالات ریز و درشت می‌شود هم معمولا بلوغ زودرس را در پی دارد. سنین کودکی همیشه با شور و نشاط و پر تحرکی عجین بوده در حالی که امروز حتی شهربازی‌های مدرن و بزرگمان هم اغلب ۳ یا ۴ تا وسیله حرکتی دارند و بقیه شان بازی‌های کامپیوتری است. کودکی که حتی در شهربازی هم باید پای یک سیستم بنشیند و با تکان دادن دو “دسته” بازی یا لمس مانیتور خودش را در مقام قهرمان بازی تصور کند و تحرکی مجازی را تجربه کند. 

منبع:اینفو

ارسال نظرات
قوانین ارسال نظر